Też się nad tym dźwiękiem zastanawiam,myślałem,że w starszych polskich filmach nie było tego problemu,a tu ewidentnie dźwięk nie pokrywał się z wypowiedziami.
Ciekawe czy w pozostałych filmach Wajdy i generalnie w najlepszych filmach polskich lat 60-80 często to występowało,czy to jeden z niewielu takich przypadków.

Strasznie mi to przeszkadzało podczas seansu,dobrze,że chociaż pod koniec było tylko trochę lepiej,więc wytrwałem. W pewnym momencie zatrzymałem oglądanie i myślałem,czy nie przestać.

Myślałem,że to tylko w ostatnich latach jest problem. Mam nadzieję,że to wyjątek i nie będzie tego w innych starszych,polskich filmach,z którymi będę się zapoznawał.

Jakby ktoś mógł coś powiedzieć co z tym dźwiękiem,to byłoby dobrze. Lepiej wiedzieć,gdzie mam się spodziewać nędznego udźwiękowienia,niż nieprzyjemnie się zaskoczyć w trakcie oglądania.

To jest socjalistyczne niechlujstwo.
Teraz oszczędza się na postsynchronach (ponownym dogrywaniu dźwięku dialogów), stąd we współczesnych polskich filmach wszyscy narzekają na niezrozumiałe dialogi. Za komuny postsynchrony były zawsze robione ale w tym przypadku są straszliwie rozjechane. Szkoda im było czasu na poprawki i montaż albo, jak to w socjalizmie, brak było materiałów potrzebnych do poprawek.

Za głupi jesteś, żeby słyszeć o postsynchronach?